Milano scam

Elke week schrijven Michelle en haar zussen een verhaal over het draaien van hun B&B in Beniali.

 Ik niet, puur uit luiheid, maar het officiële statement is natuurlijk dat ik het te druk heb.

Maar omdat Michelle zo leuk schrijft, wordt ik toch weer gemotiveerd om zelf achter de computer te gaan zitten om de leuke en minder leuke kanten te belichten van het runnen van een B&B.

Even tussendoor,….

Waarom denken gasten dat de knop van de wc dezelfde kracht nodig heeft als de noodrem van een trein?

Dit geschreven te hebben, werden wij een tijdje geleden alweer, gebeld met de vraag of ons hotel te koop was.

Nu dachten wij helemaal nog niet na over een verkoop, en worden we wel vaker benaderd voor een eventuele verkoop van het hotel, maar deze partij was zo geïnteresseerd, en wisten al zo veel over ons hotel, dat we het idee hadden dat dit serieus was.

Na wat onderzoek gedaan te hebben via “Almighty Google”, zagen we geen ( op dat moment) “beren” op de weg, en hebben keurig gewacht tot ze weer contact met ons op zouden nemen.

Nadat ze voor de tweede keer contact met ons hadden opgenomen, en we een belachelijk hoge prijs hadden neergelegd voor ons hotel, waren ze nog steeds enthousiast, wat ons de eerste zorgen baarde in dit avontuur.

Zelfs toen ze aangaven de commissie boven op de vraagprijs te zetten, en ons daarmee op papier bijna miljonair maakten, werden we toch wat voorzichtiger.

Na veel heen en weer gebeld te hebben, en veel minder via de mail, werden we uitgenodigd om naar Italië te komen, en nog beter, Milano.

Hier konden we de nieuwe en toekomstige eigenaar ontmoeten, en de papieren ondertekenen.

Gelukkig hebben wij in onze vriendenkring veel mensen met kennis over investeerders en hoe dit normaal in zijn werk zou moeten gaan.

Dus al snel kregen we het advies om heel voorzichtig te zijn, en de kans was aannemelijk dat het een scam was.

Met dit in mijn achterhoofd, en stik nieuwsgierig naar wat voor een figuren achter deze scam zaten, ben ik vol goede moed afgereisd naar Milano.

Doorslaggevend was ook wel een beetje dat mij een groot stuk vlees werd beloofd in een geweldig goed restaurant.

Zelfs Kimberley, mijn dochter, dacht er het hare van, en ik moest beloven dat ik mezelf niet in een achteraf straatje zou laten lokken.

Uiteindelijk in Milaan aangekomen, en mij gemeld te hebben bij het restaurant waar ik de chulleton al kon ruiken,

kwamen er een paar minuten later 2 iets te donkere heren binnen die je normaal zou tegenkomen in India.

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, natuurlijk na dat ik besteld had, vroeg ik de nieuwe aankomende eigenaar, vanwaar zijn interesse in ons Hotel.

Hij vertelde mij dat hij bij ons was geweest en dat hij zo heerlijk had gegeten in ons restaurant. 

Dit was eigenlijk al het moment dat ik afscheid had kunnen nemen, want niemand vind mijn eten lekker.

Maar ik had mijn stuk vlees nog niet op, en liet ze daarom nog maar even door modderen.

Uiteindelijk ging het verhaal van verkoop en aankoop over naar bitcoins en geld constructies.

Een wereld waar ik niets vanaf weet, maar ik had mijn nagerecht nog niet op, dus luisterde geduldig.

Er kwamen allerlei betaalconstructies over tafel, maar niet één waar wij voordeel van zouden hebben.

Ondertussen, nadenkend dat ik in een ander vreemd land was, in een wijk waar ik niemand ken, besloot ik mijn sarcasme achterwege te laten, en gaf aan dit alles, wanneer ik weer in ons eigen vreemde land was, eerst te zullen bespreken met Lisa.

Een mooi avontuur wat verder niets heeft opgeleverd, maar wel duidelijkheid heeft gegeven over onze toekomst.

Lisa was al druk opzoek naar andere projecten, en nu een aantal maanden verder zijn er wat mooie aanbiedingen gekomen.

Daarom gaan we deze maand weer investeerders verwelkomen, maar gelukkig zijn deze wel betrouwbaar.